მონოლითური სახლები: დადებითი და უარყოფითი მხარები

მონოლითური შენობების ბევრი უპირატესობის მიუხედავად, ისინი ბაზარზე უკონკურენტო არ არიან. მშენებლები მომხმარებელს სხვადასხვა ტიპის ნაგებობის მთელ მრავალფეროვნებას სთავაზობენ. ისინი შეიძლება იყოს:

• აგურ-მონოლითური სახლები - ასეთი შენობები ყველაზე გავრცელებულია და მრავალბინიანი საცხოვრებელი სახლების შემთხვევაში, რაოდენობრივად ბევრად აღემატება ყველა სხვა ტიპის კორპუსს;
  
  

• მონოლითური კონსტრუქცია - შედარებით ნაკლებად გავრცელებულია ვიდრე აგურ-მონოლითი, მაგრამ ასევე პირველ ადგილს იკავებს გავრცელების თვალსაზრისით;

• პანელური ახალი შენობები - პანელებისგან ნაგები თანამედროვე სახლები ხშირად გვხვდება თბილისსა და ბათუმში;
  
  

• აგურის შენობები - დეველოპერები ამ ტექნოლოგიას გაცილებით იშვიათად მიმართავენ;

არსებობს, ასევე სხვა ტექნოლოგიებიც, მაგრამ ისინი პრაქტიკულად არ გამოიყენება მრავალბინიან მშენებლობაში.

მონოლითური სახლების სახეობები

ძირითადი კედლები მთლიანად ბეტონისგან არის დამზადებული, მაგრამ შიდა ტიხრები და სხვა მნიშვნელოვანი ელემენტები შეიძლება სხვადასხვა მასალისგან დამზადდეს. აქ ორ ძირითად ტიპს გამოყოფენ:

• მონოლითურ-კარკასული შენობები. ასეთი მშენებლობისას საძირკველში, რომელსაც კარკასი ეყრდნობა ბეტონის სვეტებს ასხამენ, რომლებიც მთელი სტრუქტურის ხერხემალს ქმნიან. ხოლო, ამ სვეტებს შორის კედლები, ასევე ბეტონისგან შენდება. შიდა ტიხრები კი ქაფიანი ბეტონისგან ან პანელებისგან  შეიძლება დამზადდეს;

• მონოლითურ-აგურის შენობები. აგური ოთახების კედლებისა და სხვა დამხმარე სივრცეების კედლების ასაშენებლად გამოიყენება. ხშირად გახვრეტილ აგურს იყენებენ და მას ასევე მიმართავენ შენობის ფასადის მოსაპირკეთებლად. 

ზოგჯერ, შეიძლება შეხვდეთ მონოლითური სტრუქტურის ისეთ სახლებს, რომლის აბსოლუტურად ყველა კედელი და ტიხარი ბეტონისგან არის დამზადებული, თუმცა აღნიშნულ ორ ტიპთან შედარებით, ისინი შედარებით იშვიათია.

მონოლითური სახლის მშენებლობის ტექნოლოგია

მონოლითის შემთხვევაში, პანელისგან განსხვავებით ყველაფერი ადგილზე ხდება. თუ პანელური კორპუსების შემთხვევაში ყველა დეტალი სხვაგან მზადდება, შემდეგ სამშენებლო მოედანზე მიაქვთ და უბრალოდ ლეგოსავით აწყობენ, მონოლითი მისი საპირისპირო ტექნოლოგიაა.

ეს ტექნოლოგია რკინის გამძლე კარკასზე ბეტონის ეტაპობრივ ჩამოსხმას გულისხმობს. შედეგად, ბეტონის სტრუქტურა ბლოკების სახით მიიღება: მათ შიგნით არის არმატურა, ხოლო გარეთ - სითბოს და ხმის იზოლაციის გარსი. ბოლო ეტაპზე გარე კედლების აღმართვა ხდება, რომლებიც შეიძლება ნებისმიერი მასალისგან იყოს დამზადებული, იმის მიხედვით რა ტიპის არის სახლი და როგორი ბიუჯეტით შენდება ის.

მონოლითურ მშენებლობებს არ აქვს ნაკერები, რაც მას უფრო ენერგოეფექტურს ხდის და თბოიზოლაციას აუმჯობესებს. თუ ასეთი ნაგებობა ყველა წესის დაცვით აშენდა, ის აგურის სახლის მსგავსად გამძლე იქნება, თუმცა მისი ნაკლი შეიძლება ბინებს შორის გამავალი ხმაური იყოს.

უპირატესობები და ნაკლოვანებები მოკლედ

ასეთი შენობები, ძირითადად ბიზნეს, კომფორტ და ელიტურ კლასს განეკუთვნება, თუმცა მასაც აქვს როგორც დადებითი, ასევე უარყოფითი მხარეები:

• ის არ არის შეზღუდული სართულების რაოდენობის თუ არქიტექტურის მხრივ. საუკუნოდ იდგება მყარად და კარგი თბოიზოლაცია აქვს;

• მონოლითის უარყოფითი მხარე ხმაურის ცუდი იზოლაცია შეიძლება იყოს მეზობლებს შორის.

ამრიგად, მას არც ისე ბევრი ნაკლი აქვს და მისი უპირატესობა აშკარაა პანელურ სახლებთან შედარებით. გამძლეობით და კომფორტით, მონოლითს აგურის სახლებიც არ ჩამოუვარდება. თუმცა, აგურთან შედარებით ასეთი მშენებლობა ბევრად იაფიც ჯდება.