როგორ მივუახლოვდეთ დიდ წარმატებას პატარა ნაბიჯებით?

არაერთი გრძელვადიანი კვლევით დასტურდება, რომ სამუშაო ადგილზე თანამშრომლების მოტივირება და მათთვის სამუშაოს კრეატიულად შესრულების საშუალება ეხმარებათ მათ, რომ მუდმივი პროგრესი გვაჩვენონ. ემოციები მჭიდროდ ებმის სამუშაოს შესრულების ხარისხს და რაც უფრო მეტად არიან ჩვენი თანამშრომლები დადებითი ემოციებით დამუხტულნი, მით უფრო მეტ პატარა ნაბიჯს დგამენ შედეგების მისაღწევად, რაც საერთო ჯამში არამხოლოდ თანამშრომლის, არამედ მთლიანი კომპანიის წარმატებისკენ გვიკვალავს გზას.

ნებისმიერი რამ, რაც შინაგან სამუშაო განწყობას დადებითი ენერგიებით დაგვიმუხტავს, პროგრესის მისაღწევად ძალიან მნიშვნელოვანი კომპონენტია. პროგრესის ძალა კი ადამიანის ბუნებისთვის ფუნდამენტურია, თუმცა ცოტა მენეჯერს თუ აქვს ეს გაცნობიერებული. როდესაც მენეჯერები გამოკითხეს და მათ სთხოვეს დაესახელებინათ, თუ რა არის თანამშრომლისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი მოტივატორი, მათმა დიდმა ნაწილმა აღიარება დაასახელა. ზოგიერთმა მათგანმა აქცენტი გააკეთა ხელშესახებ, მატერიალურ სტიმულებზე, ზოგმა ინტერპერსონალური მხარდაჭერა დაასახელა, ხოლო ნაწილმა - ნათელი და კონკრეტული მიზნები და ამოცანები. ძალიან ცოტამ თუ ახსენა უპირველეს მოტივატორად „პროგრესი“.

ყველა მენეჯერმა უნდა იცოდეს, რომ პროგრესზე ფოკუსირება არსებითია დასახული მიზნების და სასურველი შედეგის მისაღწევად. თუკი ეს იცით, ნიშნავს, რომ იმაზე მეტი გავლენა გაქვთ თქვენი თანამშრომლების კეთილდღეობაზე, მოტივაციასა და კრეატიულობაზე, ვიდრე აცნობიერებთ. იმის ცოდნა, თუ რა ქმედებებით ასაზრდოებთ პროგრესს და პირიქით, არის გასაღები, რომ ეფექტურად მართოთ დაქვემდებარებულები და მათი სამუშაო პროცესი.

თუკი დააკვირდებით სამუშაო პროცესს და თქვენს კომპანიებში დღის ბოლოს თანამშრომლებს ჰკითხავთ როგორი სამუშაო დღე ჰქონდათ, იმ შემთხვევაში, თუ სულ მცირე პროგრესი მაინც ჰქონდათ თავიანთ საქმეში, გიპასუხებენ, რომ სამუშაო დღემ კარგად ჩაიარა, ხოლო იმ შემთხვევაში, თუკი დასახულ მიზანს ვერ მიუახლოვდნენ და მეტიც, უკან დაიხიეს, გეტყვიან, რომ საშინელი დღე იყო. მცირე პროგრესსაც კი შეუძლია, რომ გამოიწვიოს ის დადებითი ემოციები, რაც მათ შრომით კმაყოფილებას გაზრდის.

როდესაც ვსაუბრობთ პროგრესზე, წარმოვიდგენთ დიდ წარმატებას, გრანდიოზულ პროექტს, რომელიც დავასრულეთ. დიდი გამარჯვებები, რა თქმა უნდა, ძალიან მნიშვნელოვანია, თუმცა ბევრად იშვიათი, ვიდრე პატარა ნაბიჯები. დიდ წარმატებას სწორედ პატარა ნაბიჯების დახმარებით ვუახლოვდებით და ვაგვირგვინებთ.შინაგანი შრომითი კმაყოფილება კი  ამ პატარ-პატარა ნაბიჯებზე დგას, რადგან უფრო ხანგრძლივია და გრძელვადიანად ინარჩუნებს თანამშრომლის ამაღლებულ განწყობას და წინსვლის მოტივაციას.

არ უნდა დაგვავიწყდეს სამუშაოს მნიშვნელოვნებაც. არსებობს ისეთი საქმე, რომელიც რუტინული და მოსაწყენია, რამდენიც არ უნდა აკეთო, არასდროს გაქვს შეგრძნება, რომ ფინიშის ხაზს მიუახლოვდი, ისევ იგივე გაქვს საკეთებელი. ამიტომ ადამიანისთვის გადამწყვეტია, რომ შესასრულებელ საქმიანობაში მნიშვნელობას ხედავდეს და იცოდეს რა იქნება სამუშაოს შესრულების შემდეგ მიღწეული პროგრესი. ამის კარგი მაგალითია სტივ ჯობსის მცდელობა, გადმოებირებინა PepsiCo-დან Apple-ის მომავალი CEO - ჯონ სკალი ფსიქოლოგიური „ზეწოლით“. ჯობსი ეკითხებოდა სკალს, უნდოდა რომ მთელი ცხოვრების მანძილზე შაქრიანი წყალი გაეყიდა, თუ ერჩივნა ჰქონოდა შანსი, შეეცვალა მსოფლიო. როგორც ზემოთ ვახსენეთ, პროგრესის ძალა ადამიანისთვის ფუნდამენტურია და მას მუდმივად ამოძრავებს სურვილი, რომ მნიშვნელოვან საქმეს აკეთებდეს.

კარგ მენეჯერებს შეუძლიათ, რომ თანამშრომლებს დაანახონ თავიანთი წვლილი საქმეში და ამით მათი მოტივაცია საგრძნობლად გაზარდონ. როგორ უნდა გააკეთონ ეს? - თანამშრომლების ყოველდღიურ პროგრესს ხელი შეუწყონ ე.წ. „კატალიზატორებისა“ და „წამახალისებლების“ დახმარებით. კატალიზატორები ქმედებებია, რომელიც ხელს უწყობს მუშაობის ხარისხს. მაგალითად, ნათელი მიზნების დასახვა, ავტონომიის მინიჭება, სამუშაოს შესასრულებლად საჭირო დროისა და რესურსების გამოყოფა, იდეების გამოხატვის თავისუფლება და სხვა. წამახალისებლები კი ისეთი ქცევებია, რაც ინტერპერსონალურ მხარდაჭერას უკავშირდება. მაგალითად, პატივისცემა და აღიარება, გამხნევება, ემოციური კომფორტი,

ერთი შეხედვით პატარა ნაბიჯების დახმარებით ხდება შესაძლებელი თანამშრომლებისთვის მრავალმხრივ სასიამოვნო სამუშაო გარემოს შექმნა, სწორედ ეს პატარა ნაბიჯები ხდება წინაპირობა იმისა, რომ დიდ წარმატებას კომპანიის სახელით მიაღწიოს ორგანიზაციამ და ჯანსაღ პირობებში ყველა თანამშრომელს თავისი წვლილი ნათლად ჰქონდეს გაცნობიერებული.