ინტერიერის დიზაინერ ქეთევან გაჩეჩილაძის რეკომენდაციები

პროდუქტიულობა მხოლოდ მოტივაციასა და პროფესიულ უნარებზე  არ არის დამოკიდებული, არამედ მნიშვნელოვანია, რამდენად შეგიძლია საქმეზე ფოკუსირება და მისი ვადებში შესრულება. ტექნოლოგიების ეპოქაში კი მარტივია, სოციალურ მედიაში მოზღვავებულმა ინფორმაციამ, „სქროლვამ“ გაიძულოს, გაუცნობიერებლად გადადო ამოცანის შესრულება და უკვე დაღლილმა ვეღარ გააგრძელო სწავლა ან მუშაობა. 

ყურადღების გაფანტვისა და პროსკრასტინაციის თავიდან ასაცილებლად კი უმნიშვნელოვანესია სამუშაო სივრცის სწორად მოწყობა. აქ კი წამყვან როლს ასრულებს მინიმალიზმი და სივრცის იმგვარად დაგეგმვა, რომ ყურადღების გადატანის შანსი შემცირდეს. ერთი შეხედვით, ეს მარტივად შესასრულებელი ჩანს, თუმცა საკმაოდ კომპლექსურია და ინტერიერის დიზაინერებისგან ორმაგ ცოდნას მოითხოვს სივრცის დაგეგმვისა და თანამედროვე ადამიანის ფსიქოლოგიისა და გამოწვევების შესახებ. 

ამიტომაც გიზიარებთ უძრავი ქონების პლატფორმა RI.ge-ის ინტერიერის დიზაინერის ქეთევან გაჩეჩილაძის რჩევებს, რომელიც ფუნქციური სივრცის მოწყობაში დაგეხმარებათ: 

• თავდაპირველად განგვიმარტეთ, როგორია სამუშაო და სამეცადინო სივრცის მოწყობის თანამედროვე ტენდენციები და როგორ შეიცვალა ისინი წლების განმავლობაში?

ადრე მუშაობისა და სწავლისთვის განკუთვნილი იყო ბიბლიოთეკის სტილის დიდი ოთახები, კაბინეტები, რომელიც მე ძალიან მომწონს. დღეს უკვე აქცენტი კეთდება მინიმალიზმზე, ბუნებრივ განათებასა და მულტიფუნქციურ ავეჯზე. ახალი ტენდენციაა, რომ სივრცე მოქნილი უნდა იყოს. პატარა ზონაც კი მაქსიმალურად ეფექტურად უნდა იყოს გამოყენებული და ტექნოლოგიებთან ადაპტირებული. 

აღსანიშნავია, რომ განსაკუთრებით პანდემიის შემდეგ ბევრმა ოჯახმა ბინებში გამოყო  „სახლის ოფისის“ ან სამეცადინო კუთხე, რაც ახლა უკვე მოთხოვნად იქცა არა მხოლოდ დიდი სახლებში, არამედ პატარა ბინებშიც.

• რა გავლენას ახდენს სამუშაო/სამეცადინო სივრცე ადამიანის მოტივაციასა და პროდუქტიულობაზე? არის თუ არა ისეთი ნიუანსები, რაც  უნდა გამოვრიცხოთ, რათა ყურადღების გაფანტვა ავიცილოთ თავიდან?

სამუშაო სივრცე პირდაპირ კავშირშია ადამიანის პროდუქტიულობასთან. მოწესრიგებული, ნათელი, პერსონალიზებული სივრცე  საქმეზე კონცენტრირებაში გვეხმარება. ჩემი რჩევაა, თავი ავარიდოთ ზედმეტ დეკორაციებს, ძალიან მკვეთრ ფერებსა და ზედმეტ ტექნიკას. 

• თანამედროვე ბინები, სადაც სივრცეში უფრო შეზღუდულები ვართ, იძლევა თუ არა მსგავსი კუთხეების მოწყობის შესაძლებლობას? 

თანამედროვე ბინებში შესაძლებელია პატარა კუთხის იმგვარად მოწყობა, რომ ფუნქციურიც იყოს და ესთეტიკურიც. ასევე, იდეალურად ერწყმოდეს დიზაინის საერთო კონცეფციას. 

რჩევები, რომელიც ასეთი გარემოს შექმნაში დაგეხმარებათ:

• ფანჯრის რაფის  მაგიდად გაგრძელება არამარტო ეკონომიას აკეთებს სივრცეში, არამედ ქმნის ბუნებრივი განათებით გაჯერებულ სამუშაო ან სასწავლო ადგილს;

• ტრანსფორმირებადი მაგიდა ან მობილური ავეჯი, რომელიც იკეცება ან საჭიროებისამებრ ზომას იცვლის, ძალიან კომფორტულია მცირე ზომის სივრცეებში;

• კედლებზე დამაგრებული მაღალი თაროები, საკიდები ან მულტიფუნქციური მოდულები სივრცეს უფრო პრაქტიკულს ხდის;

• პატარა კუთხის გამოყოფა შესაძლებელია გადასატანი ტიხრით, ფარდით ან ხალიჩის დახმარებით, რაც ქმნის განცალკევებულ „პირად სივრცეს“ ბინაში. 

ჩემი აზრით, ამგვარი გადაწყვეტები გვეხმარება არა მხოლოდ სივრცის მაქსიმალურად ათვისებაში, არამედ გარემოს უფრო ჰარმონიულსა და მოსახერხებელს ხდის მას ყოველდღიური ცხოვრებისთვის. 

• ყველაზე ხშირად რა შეცდომებს უშვებენ ხოლმე აღნიშნული კუთხის მოწყობისას?

ეს საკითხი ინდივიდუალურია და ადამიანის ჩვევებსა და მის ცხოვრების სტილზეა დამოკიდებული, თუმცა რამდენიმე საერთო შეცდომა მაინც ხშირია: პატარა სივრცეში დიდი ავეჯის ჩადგმა; ცუდი განათება – ჭერის მხოლოდ ერთი ნათურა ვერ ქმნის საკმარის კომფორტს, აუცილებელია  მაგიდის ან კედლის სანათებიც, რათა თვალები არ გადაიღალოს; ზედმეტი დეკორაცია; არაპრაქტიკული სკამი და მაგიდა, რომლებიც არ არის კომფორტული ან ანატომიურად სწორი, რაც შემდგომში ჯანმრთელობაზე უარყოფითად მოქმედებს (ზურგის, ყელის, მხრების დაძაბულობაა);  ერთფეროვნება – თუ კუთხე ძალიან მოსაწყენია ან პიროვნულ სტილს არ ასახავს, ადამიანს ნაკლებად ენდომება იქ დროის გატარება.

• როგორ შევარჩიოთ განათება და ავეჯი სამუშაო/სამეცადინო სივრცისთვის?

განათება ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი დეტალია. საუკეთესო ვარიანტია, როცა საკმარისად გვაქვს ბუნებრივი სინათლე, რასაც აუცილებლად უნდა დაემატოს მაგიდის სანათი - სასურველია თბილი ტონის, თუმცა საკმარისად ძლიერი, რათა თვალები არ გადაიღალოს და ფოკუსი არ დავკარგოთ. 

რაც შეეხება ავეჯს, მუშაობისას კომფორტი უმნიშვნელოვანესია. შესაბამისად, სკამი უნდა იყოს ერგონომიული, ზურგისა და ყელის მხარდაჭერით, ხოლო მაგიდა - სწორი სიმაღლის საშუალოდ 72–75 სანტიმეტრი. ეს სტანდარტი უმეტესობისთვის ოპტიმალურია და მუშაობისას სწორი პოზიციის შენარჩუნებას უწყობს ხელს. 

• არსებობს თუ არა ზოგადი წესები, რომელიც სამუშაო ან სასწავლო სივრცის მოწყობისას უნდა დავიცვათ?

დიახ, არსებობს გარკვეული წესები: იდეალურია, თუ სამუშაო კუთხე ფანჯარასთან ახლოს მოეწყობა, რადგან ბუნებრივი განათება ნაკლებად ღლის თვალს და სამუშაო გარემოს უფრო სასიამოვნოს ახდის. ასევე მნიშვნელოვანია, მაგიდა არ იდგეს საწოლთან ძალიან ახლოს. როცა სამუშაო სივრცე და დასვენების ადგილი ერთმანეთში ირევა, კონცენტრაციაც იკარგება. კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი საკითხია ჰაერის ცირკულაცია - სუფთა ჰაერი პირდაპირ მოქმედებს პროდუქტიულობაზე, ამიტომ ან ფანჯრის გაღება უნდა შეგვეძლოს ან კარგი სავენტილაციო პირობები გვქონდეს.

გარდა ამისა, სასურველია სივრცე გარკვეულწილად გამოყოფილი იყოს ოთახისგან -  ეს შეიძლება მოხდეს პატარა ხალიჩით, თხელი ტიხრით ან უბრალოდ განათების მეშვეობით, რათა ტვინმა კიდევ უფრო კარგად აღიქვას, რომ აქ სხვა რეჟიმში ვმუშაობთ. ასევე, პატარა დეტალებიც კი -  მცენარე თუ საყვარელი ფოტო დიდ როლს თამაშობს მოტივაციის შესანარჩუნებლად.

ასეთი კუთხისთვის მცენარეები ერთ-ერთი საუკეთესო დეტალია, რაც პროდუქტიულობისთვის გავითვალისწინოთ. ისინი არა მხოლოდ ალამაზებს გარემოს, არამედ რეალურად ამცირებს სტრესს, აუმჯობესებს ჰაერის ხარისხს და მუშაობის პროცესს უფრო  სასიამოვნოს ხდის. ასევე ძალიან კარგია პოსტერები, რომელიც სამოტივაციო ხასიათის ან მშვიდი თემატიკისაა, მაგალითად: შთამაგონებელი ციტატა, ბუნების გამოსახულება ან სურათი, რომელიც ჩვენში დადებით ემოციებს აღძრავს და სხვა. 

• რა მნიშვნელობა აქვს ფერებს სივრცის მოწყობისას? ზრდის თუ არა რომელიმე მათგანი კონცენტრაციის უნარს?

ღია ფერები, როგორიცაა თეთრი, კრემისფერი, ღია ნაცრისფერი  ზრდის სივრცის შეგრძნებას. ლურჯი და მწვანე  გვამშვიდებს და ხელს უწყობს კონცენტრაციას. ყვითელი დეტალები მოტივაციას ზრდის. სჯობს, თავიდან ავიცილოთ ზედმეტად მკვეთრი და მუქი ფერები. 

• დიზაინის თვალსაზრისით რა ფუნდამენტური განსხვავებები უნდა იყოს ბავშვის, მოზარდისა და ზრდასრულის სამეცადინო/სამუშაო სივრცეებს შორის?

ასაკის შესაბამისად იცვლება მოთხოვნებიცა და ყურადღების კონცენტრაციის მექანიზმებიც:

• ბავშვის სივრცე უნდა იყოს ფერადი, სათამაშო და ვიზუალური მასალებით მდიდარი, მაგალითად: საგანმანათლებლო პოსტერები, სათამაშო ელემენტები და მარტივად მისაწვდომი ნივთები. მთავარია, რომ ბავშვმა სწავლა თამაშად აღიქვას.

• მოზარდის სივრცე უკვე უფრო ფუნქციური და სტიმულირებელი უნდა იყოს, თუმცა გარკვეულწილად ფერადი და დინამიკური დეტალები მაინც საჭიროა. აქ უკვე შეგვიძლია გამოვიყენოთ უფრო სერიოზული ფერებიც, რომლებიც ზრდასრულობისკენ გადასვლას ასახავს.

• ზრდასრულის სივრცე უმეტეს შემთხვევაში მინიმალისტური და ნეიტრალური ტონალობისაა. აქ მთავარი ფოკუსი კომფორტსა და პროდუქტიულობაზეა – ერგონომიული ავეჯი, სწორი განათება და მოწესრიგებული, მინიმალისტური გარემო.

ასე რომ, ასაკის მიხედვით სივრცე არა მხოლოდ ვიზუალურად, არამედ ფუნქციურადაც მორგებული უნდა იყოს, რათა სწავლისა თუ მუშაობის პროცესმა მაქსიმალური შედეგი მოიტანოს.

• დაბოლოს, თქვენ, როგორც დიზაინერი, რა ერთ ნივთს გაითვალისწინებდით აუცილებლად ბინის ან სახლის ამ კუთხეში?

პირადად მე აუცილებლად გავითვალისწინებდი ბუნებრივ სინათლესა და კომფორტულ სკამს - ეს ორი ფაქტორი პირდაპირ მოქმედებს პროდუქტიულობაზე და ჯანმრთელობაზე.