როგორ აისახება კარიერაზე სამუშაოს ხშირი ცვლილება

დროთა განმავლობაში იცვლება დასაქმებულების დამოკიდებულება კომპანიის მიმართ და როგორც ბოლო ტენდენციები გვიჩვენებს, ადამიანები მარტივად იღებენ სამსახურიდან წასვლის გადაწყვეტილებას. ამის ერთერთი მიზეზი ისაა, რომ დღევანდელ დროში მარტივი გახდა ახალი გამოცდილებების და ახალი ცოდნების მიღება, ადამიანები მარტივად იცვლიან სამუშაო სფეროს და შესაბამისად, ამას სამუშაო ადგილის ცვლილებაც მოსდევს. ასევე სამსახურის შეცვლის წინაპირობად შეიძლება კომპანიების მიერ შეთავაზებული პირობები განვიხილოთ. განსხვავებული ტენდენციებია განსხვავებული თაობის თანამშრომლების ქცევას შორის.

2020 წლის მონაცემებზე დაყრდნობით, დასაქმებულთა 12.6% „თაობა Z“-ის (Generation Z) წარმომადგენელი იყო, დროდადრო მათი პროცენტული რაოდენობა იზრდება სამუშაო ადგილზე, მათი შეხედულებები კი საბაზისო საკითხებზე განსხვავდება “მილენიალებისგან”. “მილენიალი” მენეჯერების მოთხოვნები „ჯენზისთვის“ ხშირად მიუღებელი და გაუგებარია და ზოგჯერ ესეც ხდება ხოლმე  განრიდების და სამუშაო გარემოს ცვლილების მიზეზი. მათ ურჩევნიათ დატოვონ არსებული სამსახური და გააგრძელონ გზა, ვიდრე მოლაპარაკების და კომუნიკაციის წყალობით პრობლემების ან გაუგებრობების აღმოფხვრაზე იმუშაონ. თუკი ადრე არ მოსწონდათ სამსახური, მაგრამ მაინც რჩებოდნენ ამ გარემოში იმის გამო, რომ უარყოფითი გავლენა არ მოეხდინათ თავიანთ რეზიუმეზე და პოტენციური დამსაქმებლისთვის არ დაეტოვებინათ არასტაბილური ადამიანის შთაბეჭდილება, დღესდღეობით ეს მიდგომა შეცვლილია და თუ პატარა დეტალიც არ მოსწონთ სამუშაო ადგილზე, მაგალითად ორგანიზაციული კულტურა, ფიზიკური გარემო და სხვ. შესაძლოა 4 თვეში თავისი გადაწყვეტილებით დატოვონ სამსახური თანამშრომლებმა. აქედან გამომდინარე, თუკი შორეულ პერსპექტივაში შევხედავთ ამ მოცემულობას, ვნახავთ, რომ მაგალითად კანდიდატს აქვს 5 წლიანი გამოცდილება 5 სხვადასხვა კომპანიაში, მაგრამ რეალურად, თითოეულ კომპანიაში იმდენად ცოტა დრო აქვს გატარებული, რომ რეალური გამოცდილების დაგროვებას ვერ ასწრებს და ვერ მიჰყვება კომპანიის ორგანიზაციულ კულტურას, არ გამოუცდია წყნარი და ქაოტური პერიოდები კომპანიაში და მენეჯერს არ აქვს იმის შესაძლებლობა, რომ შეაფასოს ამ ადამიანს შეუძლია ფორსმაჟორულ სიტუაციასთან გამკლავება და რთული ამოცანების გადაჭრა თუ უბრალოდ გაურბის მას.

სამუშაოს ხშირ ცვლილებას დადებითი ეფექტი აქვს თუ უარყოფითი, ამის ცალსახად თქმა ფაქტობრივად შეუძლებელია, რადგან ცვლილებების მიზეზები განსხვავდება ერთმანეთისგან და ასევე განსხვავდება იმ ორგანიზაციების კულტურა და ტიპი, რომელშიც ადამიანი სამუშაო გამოცდილებას აგროვებს. არ არსებობს ფორმულა, რომლის მიხედვითაც ერთ კომპანიაში სავალდებულოდ გასატარებელი დრო შეიძლება დავთვალოთ. თუმცა შეგვიძლია ვისაუბროთ რა შემთხვევაში როგორი რეაქცია შეიძლება მოჰყვეს პოტენციური დამსაქმებლისგან თქვენი რეზიუმეს დანახვას ან რა რისკები შეიძლება დაინახოს თქვენს ცვლილებებში. დასაქმებული კომპანიაში არის ადამიანური რესურსი, რომელსაც თავისი მუშაობით წვლილი შეაქვს ორგანიზაციის საერთო წინსვლაში და დამსაქმებელს მისი იმედი აქვს სხვადასხვა სიტუაციაში. აქედან გამომდინარე, დამსაქმებლისთვის თავისი რესურსის გაღება თანამშრომლისთვის დამოკიდებულია მის ლოიალურობაზე და კომპანიასთან ემოციურ კავშირზე. თუკი დამსაქმებელი ხედავს, რომ სრული განაკვეთის სამსახურებს კანდიდატი ერთ წელზე ნაკლებ დროში ტოვებს, უჩნდება განცდა, რომ ის არც მისთვის იქნება დასაყრდენი და საკმაოდ მაღალი რისკის შემცველ კანდიდატად აღიქმება. რთულია მოიძიო რეკომენდაცია ასეთ კანდიდატზე, რადგან წინა დამსაქმებლებთან არ გაუტარებია იმდენი დრო, რომ შესძლებოდა კარგი და რთული დროის გამოცდა, პრობლემებთან გამკლავება, წარმატებებისა და მიღწევების აღნიშვნა და ა.შ.

რა თქმა უნდა, განსხვავებულად აღიქმება მოკლევადიანი გამოცდილებები ისეთ შემთხვევებში, თუ კანდიდატი მუშაობდა არა სრულ განაკვეთზე, არამედ პროექტებზე, რომელსაც თავიდანვე განსაზღვრული პერიოდი ჰქონდა და ერთი პროექტის დასრულების შემდეგ ახალ პროექტზე გადასვლა და ახალ დამსაქმებელთან ურთიერთობა ბუნებრივი პროცესი იყო. ამ შემთხვევაში პირიქით, დადებითიც კია მრავალფეროვანი თანამშრომლობა და ხაზს უსვამს თქვენს პასუხისმგებლობას, რომ ბოლომდე მიიყვანეთ პროექტი და შემდეგ ახალი გამოცდილებების მიღების გზას შეუდექით.

იმისთვის, რომ ხშირი ცვლილებებით არც კარიერა დავიზიანოთ, შევძლოთ საკმარისი გამოცდილების დაგროვება კომპანიის შიგნით და სხვადასხვა კომპანიებშიც და დავრჩეთ სასურველ კანდიდატად, საჭიროა, რომ ოქროს შუალედი ვიპოვოთ და ბალანსი დავიცვათ. რა თქმა უნდა, ტოქსიკურ გარემოში მუშაობა პირველ რიგში დამაზიანებელია მენტალურადაც და ფიზიკურადაც, შესაბამისად, ჯანსაღი გარემო გვჭირდება სამუშაო ენერგიის გამომუშავებისა და მუდმივად მოტივირებულობისთვის. ზოგჯერ, ტოქსიკურ გარემოდ გვეჩვენება გარემო, რომელიც უბრალოდ პრობლემურია და ამ პრობლემების გადაჭრა სწორი კომუნიკაციით არის შესაძლებელი, რის შემდეგაც მუშაობის გაგრძელება იმავე კომპანიაში, და უკვე პრობლემების გარეშე, სრულებით დასაშვებია. თუკი ჩვენს მოთხოვნებს არ აკმაყოფილებს სამუშაო ადგილი და არ არის თანხვედრაში ჩვენს ღირებულებებთან და მოთხოვნილებებთან, პირველი გზა ყოველთვის მცდელობაა, რომ გავაზიაროთ საკუთარი შეხედულებები და დავამყაროთ კომუნიკაცია შესაბამის მხარეებთან. არ მივიღოთ ნაჩქარევი გადაწყვეტილება სამსახურის დატოვებაზე, მივიღოთ მაქსიმუმი არსებული სამსახურისგან, რათა მომზადებულები შევხვდეთ ახალ გამოწვევებს და ამავდროულად, ადეკვატურ დროში ვიზრუნოთ მრავალფეროვანი სამუშაო გამოცდილების შენებაზე.